Vandaag is het zondag, en net zoals in Europa is dat een rustdag, en dat is er aan te merken. Veel is gesloten, toch in Yuma alleszins. Het doorkruist een klein beetje onze geplande dagindeling.
Bij wat rondrijden in de "stille" stad ontdekken we de oude gevangenis. Een parel van een stukje plaatselijke geschiedenis, te mooi om te laten liggen.
We toeren verder en gaan richting Phoenix (bekend van zijn wereldberoemde Univ), meer bepaald naar Scottsdale. Er schijnen daar enkele grote "shoppingmalls" te zijn, en Kriss kan wel enkele nieuwe jeansbroeken gebruiken.
We hebben al snel door dat er in Scottsdale geld zit, wat ons betreft moet het hier het Knokke van Arizona zijn. Dure wagens, chique volk, ... en de prijzen in de winkel zijn er dan ook naar.
Het shoppingcenter bestaat eigenlijk uit meerdere centra, wij houden het bescheiden bij één en merken dan al dat ze het in Amerika weer eens groot zien. Wijnegem shoppingcenter is echt wel een "pisserke" om het zo uit te drukken.
Opvallend is ook wel dat alles weer in overtreffende trap wordt getoond: groots, veel licht, veel water, en veel show. Het is iets dat dikwijls terugkomt en daar schijnen Amerikanen dus wel gevoelig aan te zijn.
Buiten de winkels en eetgelegenheden zijn er ook bioscoopzalen ("theatres") in deze megacentra.
Kriss vindt ondertussen 2 broeken voor een behoorlijke prijs (hij is geen merkenman, en het kostte dan ook ff moeite om geen duur - lees snobmerk - te vinden).
Voor mij slaat het shoppen wat tegen, men mikt hier duidelijk op de welgestelde Amerikaanse girls met maatje Xs. En zeggen dat Amerika volloopt met volslanken meiden. Maar niet hier.
Het is donker als we ons hotel gaan opzoeken, en de gps stuurt ons richting Hilton. Het duurt ff eer we terechtkomen waar we moeten zijn. Het is een motelpark met duidelijk de betere kamers. Maar achteraf zal blijken ook de kamer met het slechtste bed. Auw, onze rug!
In de buurt zien we een gezellig plekje om te eten, maar ook hier loopt de chi-chi er weer af. De dienster trekt een pruillipje als we "maar" bier bestellen (ze had ons daarvoor de wijnkaart met superdure flessen in handen geduwd). En ook het feit dat we één steak voor ons tweetjes bestellen, is duidelijk een snee in haar portemonnee (ze staan tenslotte allemaal op percent).
We krijgen een lekkere steak, met ... macaroni en kaas! Een geluk dat ik weeral apart groenten bijgevraagd heb, anders waren er weeral geen vitaminens aanwezig. Aan de tafel naast ons zit een kerel waar je geen ruzie mee wil hebben, een rauwe (!) steak te eten. De steak is groot en meneer verobert hem langzaam maar zeker. Het ziet er niet zo smakkelijk uit.
Sneller dan voorzien staan we terug buiten (zoals al eerder gezegd: Amerikanen ken niets van gezellig tafelen, voor hen is het goed als het maar snel en veel is).
's Nachts vloeken we op het bed, we duwen het meubilair aan de kant en installeren ons op de vloer. 's Morgens zijn we geradbraakt, gelukkig hebben we maar éénmaal zo een voorval gekend.
Morgen trekken we naar de Indianen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten