Psychologisch

Het is toch wel raar dat je aan iets denkt of iets nieuw koopt of wil kopen, je dit plots overal ziet.
Zoals toen ik te horen kreeg dat het gevaarlijk is voor mij om zwanger te zijn, zag ik overal zwangere vrouwen.
Als we onze nieuwe auto hadden gekocht, zagen we overal ne Picasso rijden in Sable Bouviac (beige-achtig)kleur....
Nu we definitief gekozen hebben voor Ethiopië; zien we dus nu overal donkere kindjes lopen....

Maar we hebben toch water nodig.

Mijn bomma is al enkele jaren resident in het rusthuis. De voornaamste reden hiervoor is dat haar geest niet meer zo goed meewilt als voordien.
Dit heb ik vandaag weer mogen ondervinden.
Ik ging haar ophalen om naar de bloemenwinkel te gaan en het was juist aan het regenen.
De bomma moest van mij haar warme jas aandoen. "Waarom" kreeg ik te horen. "Omdat het regent, bomma".
"tja, maar we hebben toch water nodig".
wa waren onderweg en het begon terug te regenen. "Het zou beter 's nachts regenen, maar ja, we hebben water nodig".
Komende uit de winkel, was het gestopt, maar overal lagen er natuulijk plassen. "het is overal nat, ik denk dat het geregend heeft, we hebben dan ook af en toe water nodig......".

Zouden we dan toch water nodig hebben?

Maar het is toch een schatteke

Druk Druk Druk

Straks komen onze vrienden met de tweeling op bezoek. Ben curieus, is lang geleden dat ik ze nog gezien heb. We wonen van augustus in ons huisje en dit is de eerste keer dat ze langs komen, al veel te lang geleden dus.
Moest vandaag dus vroeg uit de veren, er stond vanalles op het programma.
Als eerst naar de winkel, de bomma in het rusthuis gaan bezoeken, bloemen gaan kopen, bloemstukje maken, eten maken en opruimen.
Kriss stond met de nacht en was dus aan het slapen, wat ook maakt dat ik niet teveel lawaai mocht maken.
Bloemekes ben ik samen met de bomma gaan halen, combineren, daar is een vrouw goed in naar het schijnt (oeps), dan terug naar huis, eten maken, cake bakken als dessert,....
Het ging eigenlijk veel vlugger dan gedacht, gelukkig maar.
Nu kunnen we lekker smullen.

alles samen

Vrijdag hoorde ik dat een collega van mij haar man weerom opgenomen was in het ziekenhuis. Hij mocht gelukkig vlug terug naar huis, maar een diagnose kon er nog niet gesteld worden.
Zaterdag kwam ze eens langs op het werk. Wat bleek? Nu was haar zoontje Sem (2,5j)opgenomen in het ziekenhuis, longontsteking. Nu moet ze haar tijd verdelen natuurlijk onder haar man en zoon.
Het minst leukste zijn de avonden, dan heeft K niemand om mee te praten wanneer ze in het ziekenhuis is.
Dinsdag ga ik haar bezoeken.
Mocht niets meebrengen voor Sem, maar heb toch een leuke knuffel gekocht.
Hopelijk zijn ze beide vlug beter.

FIAC of ROH

Wie kan er me vertellen waarom hij voor één van de twee heeft gekozen?
Wat was voor jullie belangrijk? Hebben jullie enkel je gevoel laten meespelen of ook andere zaken?
Velen kiezen voor ROH, ondanks de langere wachttijden. Ik vraag me af waarom?
Wij hebben nu wel nog geen gesprek gehad bij FIAC, misschien dat dan alles wel wat duidelijker wordt.
Wij vinden het in ieder geval zeer moeilijk.

adoptieverloop

Zoals je al heb kunnen lezen, zijn wij bezig met adoptie.
We zijn in april vorig jaar begonnen. In november hebben we onze cursus gedaan en in januari zijn we voor de eerste keer voor de jeugdrechtbank moeten verschijnen. Deze heeft natuurlijk een maatschappelijk onderzoek (MO)aanbevolen, wat op zijn beurt is doorgegaan in juli.
Begin oktober hebben we dan eindelijk het verlossende nieuws gekregen dat we een positief vonnis hebben gekregen. Op 22 november moeten we terug verschijnen voor de rechter.

Het land van herkomst kiezen was voor ons niet zo gemakkelijk. Onze eerste keuze was China, maar door het oplopen van de wachttijden hebben we dit voor bekeken gehouden.
Het is zeer moeilijk om iets naast je te zetten waar je al geruime tijd je zinnen op gezet had, maar het is ons toch gelukt. We hebben gekozen voor Ethiopië.

Vorige week hebben we een kennismakingsgesprek gehad met Ray Of Hope.
Het was een zeer aangenaam gesprek.
Op 14 november hebben we een gesprek met FIAC.
Met welk adoptiebureau we verder gaan, weten we nog niet, eerst beide partijen horen.

Dit zijn zo onze perikelen op adoptiegebied in een notedop.

Het zal allemaal wel wat duidelijker worden in de volgende berichtjes.

Iedereen is welkom om zijn reacties na te laten, hoe meer hoe liever, is wel leuk hé.

de start

ik dacht zo bij mezelf, waarom begin ik ook eens niet te bloggen?
Ik ben helemaal niet zo een goede schrijver, maar moet dat dan?
Dan vroeg ik mezelf af waarover ik dan wel zou schrijven? wel ja, over mijn leven, studies, werk, adoptie, ... Ne mens heeft altijd wel iets te vertellen zeker.

ik hoop dat de mensen mijn schrijven een beetje leuk vinden.
Zoniet, let me know hé