Door al de drukte van de voorbije dagen ben ik zaterdag vergeten om het progamma "adoptie" op één op te nemen.
Is er iemand die me kan zeggen of ik het op het net nog kan zien?
Of is er een goede ziel die in Antwerpen woont en het toevallig heeft opgenomen en waarvan ik het mag zien?
Vorige afleveringen vond ik niet zo geslaagd, maar wou het echt nog eens een kans geven omdat ze zeiden dat ze het hele aspect gingen laten zien, zowel het positieve, mar ook de moeilijkheden gepaard gaande met de procedure.
En nu mis ik het toch wel zeker.......
maandag 24 maart 2008
vrijdag 21 maart 2008
Paasweekend
Het is weeral Pasen. Mooi weer, de paasbloemekes in de tuin, de kindjes die buiten lekker paaseieren zoeken. Kortom, een mooi tafereel.
Maar dus niet dit jaar:
* het is maximum 5°,
* bloemen liggen plat op de grond of worden uit de grond gerukt
* de paasklokken kunnen hun paaseieren beter niet buiten leggen, ze waaien ook maar weg,
als de klokken hier al geraken,
* de versiering aan de deur (een stenen kieke in een kotteke) mag vanaf daarstraks in de
garage verder kakelen, ook hij vloog bijna van zijne sokkel.
België is toch een land vol verrassingen hé.
Maandag hebben we een Paasbrunch. Kriss zijn petekind komt dan samen met zijn broer kijken of de klokken iets gebracht hebben. Voor het eerste jaar dat we het kunnen had ik graag de tuin mee ingeschakeld, maar als we nog twee kindjes willen hebben achteraf, denk ik dat we dat beter niet doen.....
Maar dus niet dit jaar:
* het is maximum 5°,
* bloemen liggen plat op de grond of worden uit de grond gerukt
* de paasklokken kunnen hun paaseieren beter niet buiten leggen, ze waaien ook maar weg,
als de klokken hier al geraken,
* de versiering aan de deur (een stenen kieke in een kotteke) mag vanaf daarstraks in de
garage verder kakelen, ook hij vloog bijna van zijne sokkel.
België is toch een land vol verrassingen hé.
Maandag hebben we een Paasbrunch. Kriss zijn petekind komt dan samen met zijn broer kijken of de klokken iets gebracht hebben. Voor het eerste jaar dat we het kunnen had ik graag de tuin mee ingeschakeld, maar als we nog twee kindjes willen hebben achteraf, denk ik dat we dat beter niet doen.....
vrijdag 14 maart 2008
Genoeg!!!
Hoeveel negatief nieuws kan een mens verdragen?
Bij ons op het werk is het niet meer normaal de laatste tijd, het ene negatief nieuws na het andere.
Zal even een kleine opsomming geven:
* plots overlijden van een 33 jarige hoofdverpleger
* auto-ongeluk met dodelijke afloop van een zus van een hoofdverpleegkundige
* overlijden van het kleindochtertje van een collega
En dan het nieuws dat we vandaag weer kregen:
* het plotse overlijden van een collega-kinesiste haar zoon door een ongeluk.
M.(zoon van collega kinesiste) was enkele jaren geleden zeer ziek geweest. Er was een hersentumor vastgesteld. Hij heeft, samen met zijn familie, zeer hard gevochten en met succes, hij heeft de strijd gewonnen.
twee jaar later kwamen er plots weer tekenen boven die op het eerste zicht deden denken aan een recidief (terugkomen van de tumor). Na het uitvoeren van enkele onderzoeken bleek dat dit helemaal niet zo was. Oef, gelukkig maar.
Gisteren werd M. 18j. Door de tumor zag hij niet zo goed zonder bril.
Na zijn voetbaltraining gisteren reed hij met zijn fiets naar huis. Op de één of andere manier raakt hij met zijn fiets in de gracht. Hij is zijn bril kwijt. Het lukt hem gelukkig toch om uit de gracht te klimmen. Eens bovengekomen wordt hij gewoon overreden door een auto. Hij is overleden.
Eerst zo hard moeten strijden om zijn ziekte te overwinnen. En nu op deze manier, op zo een jonge leeftijd om het leven komen..........
verschrikkelijk!
A., haar man en dochter, veel sterkte. Wij zijn continu bij jullie aanwezig.
Hopelijk verdwijnt die vloek die momenteel boven HTS hangt zeer vlug.
Bij ons op het werk is het niet meer normaal de laatste tijd, het ene negatief nieuws na het andere.
Zal even een kleine opsomming geven:
* plots overlijden van een 33 jarige hoofdverpleger
* auto-ongeluk met dodelijke afloop van een zus van een hoofdverpleegkundige
* overlijden van het kleindochtertje van een collega
En dan het nieuws dat we vandaag weer kregen:
* het plotse overlijden van een collega-kinesiste haar zoon door een ongeluk.
M.(zoon van collega kinesiste) was enkele jaren geleden zeer ziek geweest. Er was een hersentumor vastgesteld. Hij heeft, samen met zijn familie, zeer hard gevochten en met succes, hij heeft de strijd gewonnen.
twee jaar later kwamen er plots weer tekenen boven die op het eerste zicht deden denken aan een recidief (terugkomen van de tumor). Na het uitvoeren van enkele onderzoeken bleek dat dit helemaal niet zo was. Oef, gelukkig maar.
Gisteren werd M. 18j. Door de tumor zag hij niet zo goed zonder bril.
Na zijn voetbaltraining gisteren reed hij met zijn fiets naar huis. Op de één of andere manier raakt hij met zijn fiets in de gracht. Hij is zijn bril kwijt. Het lukt hem gelukkig toch om uit de gracht te klimmen. Eens bovengekomen wordt hij gewoon overreden door een auto. Hij is overleden.
Eerst zo hard moeten strijden om zijn ziekte te overwinnen. En nu op deze manier, op zo een jonge leeftijd om het leven komen..........
verschrikkelijk!
A., haar man en dochter, veel sterkte. Wij zijn continu bij jullie aanwezig.
Hopelijk verdwijnt die vloek die momenteel boven HTS hangt zeer vlug.
maandag 10 maart 2008
Sta-va-za
= stand van zaken.
Even een kleine adoptie-update.
De toewijzingen zijn eindelijk terug in gang geschoten.
Er zou sprake zijn van ongeveer 10 toewijzingen deze maand (da is nie niks volgens mij).
We staan sinds onze intake nog steeds op nr 125, ben eens nieuwsgierig hoeveel plaatsen we zullen opschuiven.
Heb vandaag ook een aangename iets gelezen.
Ik was nog eens naar de site van ROH aan het kijken, meer bepaald de wachttijd voor Ethiopië gebasseerd op vorig jaar. Daarin stond dat de wachttijd berekend wordt vanaf de dag van intake tot de thuiskomst. Ik dacht altijd dat dit was vanaf intake tot toewijzing (dan nog 3 maanden erbij voor vertrek).
Ik moet eerlijk bekennen dat dat een aangename verrassing was.
En nu maar hopen dat ik juist ben hiermee.
Even een kleine adoptie-update.
De toewijzingen zijn eindelijk terug in gang geschoten.
Er zou sprake zijn van ongeveer 10 toewijzingen deze maand (da is nie niks volgens mij).
We staan sinds onze intake nog steeds op nr 125, ben eens nieuwsgierig hoeveel plaatsen we zullen opschuiven.
Heb vandaag ook een aangename iets gelezen.
Ik was nog eens naar de site van ROH aan het kijken, meer bepaald de wachttijd voor Ethiopië gebasseerd op vorig jaar. Daarin stond dat de wachttijd berekend wordt vanaf de dag van intake tot de thuiskomst. Ik dacht altijd dat dit was vanaf intake tot toewijzing (dan nog 3 maanden erbij voor vertrek).
Ik moet eerlijk bekennen dat dat een aangename verrassing was.
En nu maar hopen dat ik juist ben hiermee.
zondag 9 maart 2008
Ontspannen weekend
Het voorbije weekend hebben we het eens heel rustig gehouden, maar toch dingen ondernomen. Het was een goed evenwicht.
Ik was er echt aan toe.
ons weekend zag er als volgt uit:
* Vrijdagavond eerst nog een werk afgemaakt voor school om dan vervolgens gezellig met ons twee de zetel in te kruipen, donske over ons en naar een filmke gekeken ("man zoekt vrouw" voor degene die hem kennen).
* Zaterdag lekker lang in ons bed gelegen, we hadden eens geen wekker gezet. In de namiddag hebben we "Pasen" in de living gelaten. Daar ik nog niet zoveel paasspulletjes had, zijn we eerst naar de winkel gegaan en een beetje gaan kopen. Gaande van kleine eitjes om in de paasboom te hangen, tot leuke bloembollen.
De avond bestond uit een gezellig etentje samen met mijn schoonouders, schoonzus en haar gezin en dit ter ere van de verjaardag van mijn schoonvader. Het mag zeker gezegd worden, het was een zeer gezellige avond.
* Zondag zijn we op tijd opgestaan om dan eerst een beetje op te rommelen, te eten om ons dan te begeven richting stripbeurs (volledige verhaal kan je lezen bij mijn venteke op den blog: wat eten we morgen). In de namiddag zijn we weeral languit in de zetel gaan liggen (wat anders met dat slechte weer) om weer naar een film te kijken (the pianist) en dat samen met een lekker taske thee en cake.
Voor velen is dit een verschrikkelijk saai weekend, maar voor ons was het zalig.
En dat is hetgeen wat telt hé.
Ik was er echt aan toe.
ons weekend zag er als volgt uit:
* Vrijdagavond eerst nog een werk afgemaakt voor school om dan vervolgens gezellig met ons twee de zetel in te kruipen, donske over ons en naar een filmke gekeken ("man zoekt vrouw" voor degene die hem kennen).
* Zaterdag lekker lang in ons bed gelegen, we hadden eens geen wekker gezet. In de namiddag hebben we "Pasen" in de living gelaten. Daar ik nog niet zoveel paasspulletjes had, zijn we eerst naar de winkel gegaan en een beetje gaan kopen. Gaande van kleine eitjes om in de paasboom te hangen, tot leuke bloembollen.
De avond bestond uit een gezellig etentje samen met mijn schoonouders, schoonzus en haar gezin en dit ter ere van de verjaardag van mijn schoonvader. Het mag zeker gezegd worden, het was een zeer gezellige avond.
* Zondag zijn we op tijd opgestaan om dan eerst een beetje op te rommelen, te eten om ons dan te begeven richting stripbeurs (volledige verhaal kan je lezen bij mijn venteke op den blog: wat eten we morgen). In de namiddag zijn we weeral languit in de zetel gaan liggen (wat anders met dat slechte weer) om weer naar een film te kijken (the pianist) en dat samen met een lekker taske thee en cake.
Voor velen is dit een verschrikkelijk saai weekend, maar voor ons was het zalig.
En dat is hetgeen wat telt hé.
dinsdag 4 maart 2008
kunst omdat het moet
Het resultaat van een saaie namiddag statistiek les.Ik bedoel nu niet dat statistiek saai is, integendeel, het is f****ing moeilijk, maar in de namiddag kwam er iemand wat wetenschappelijke onderzoekjes uitleggen.
Naast mij waren ze OXO aan het spelen, elders was er iemand bezig met enkele klasgenoten op te bellen in de hoop dat er iemand zijn gsm niet op stil had gezet en ik, wel ja, ik heb samen met N. een tekeningetjes gemaakt, het kind in ons kwam even boven :-)
Moet kunnen.
ps: voor details, gewoon op de foto drukken.
lessen
Ik zit weer volop in mijn lesperiode momenteel: recht, gvo, wetgeving van het ziekenhuis, statistieken,....... Dat is een greep uit de lessen die we gisteren en vandaag hebben gekregen.
Vandaag moesten we heel de dag statistieken aanhoren, amai, nie voor te lachen. Ik zal het allemaal eens rustig moeten bekijken, want op dit moment is het nada, rien, nothing, ....
Volgende maand hebben we 3 residentiële dagen voor de boeg, we gaan met de klas 3 dagen logeren in Drongen, in de abdij. Wat er daar precies van ons verwacht wordt, weet nog niemand niet, maar we zijn precies echte schoolgaande jeugd. Zo hebben we al een briefke laten doorgaan waarop we moesten schrijven wat we daar graag zouden willen. In mijn schooltijd (heel lang geleden) zouden daar zaken opstaan als pintjes en chips... Nu is het vergelijkbaar, maar in "volwassenen" versie: kaas, wijn, trappist, cava,.....
En ik mag ook voluit toegeven dat ik vandaag echt wel hoor bij de schoolgaande "jeugd"hoor: ben opgestaan met een ferme puist op mijn kin: jeugdacné misschien????
Vandaag moesten we heel de dag statistieken aanhoren, amai, nie voor te lachen. Ik zal het allemaal eens rustig moeten bekijken, want op dit moment is het nada, rien, nothing, ....
Volgende maand hebben we 3 residentiële dagen voor de boeg, we gaan met de klas 3 dagen logeren in Drongen, in de abdij. Wat er daar precies van ons verwacht wordt, weet nog niemand niet, maar we zijn precies echte schoolgaande jeugd. Zo hebben we al een briefke laten doorgaan waarop we moesten schrijven wat we daar graag zouden willen. In mijn schooltijd (heel lang geleden) zouden daar zaken opstaan als pintjes en chips... Nu is het vergelijkbaar, maar in "volwassenen" versie: kaas, wijn, trappist, cava,.....
En ik mag ook voluit toegeven dat ik vandaag echt wel hoor bij de schoolgaande "jeugd"hoor: ben opgestaan met een ferme puist op mijn kin: jeugdacné misschien????
Abonneren op:
Posts (Atom)