Merry Christmas and a Happy 2008

Via deze weg wil ik ook iedereen een zalig Kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar wensen.

Hopelijk komen jullie wensen uit in 2008.

ons uitstapje naar Jalhay

Hier enkele sfeerfoto's van ons voorbije weekend.

Bezoekje aan het chocoladefabriek Jacques te Eupen. Zoals je kan zien is mijn venteke een beetje zot van chocolade.


Er is niets beter dan na een hele dag buiten in de vrieskou, lekker je voeten verwarmen aan de houtskachel met een lekker glaasje wijn en lekker eten.

Dit is een traditie van ons. Elke keer dat we weg gaan nemen we zelf een foto van ons twee. Nu is hij gelukt, maar soms ook niet hoor.

Op het Kerstmarktje te Spa. Wat is mijn venteke daar aan het eten denk je? Jaja, pannekoeken met Nutella, wat had je gedacht? Maar ook Rene is lekker aan het smullen zoals je kan zien.

Op zondag zijn we een kasteel gaan bezoeken te Robertville, genaamd Reinhartstein.
Een kasteel nu in privébezit. Best mooi om te zien.

Meer moet ik er niet bij vertellen, de foto's zeggen voldoende.

Spa

Nog twee dagen en we zijn weeral weg, eindelijk.
Een weekendje naar ons favoriet hotelleke, Bretts. (www.bretts.be).
Het is al jaarlijkse traditie voor ons om er voor Kerst naartoe te gaan.
Dit jaar gaan we met mijn mama en stiefvader, eens iets anders.
We wisten niet wat we ze moesten geven met hun verjaardag en hebben dus afgesproken om op het einde van het jaar een weekendje weg te gaan en ze vonden dat een schitterend idee.
dus, Bretts; here we come.
Bretts, zoals ik dus al zei, ons favoriet hotelleke. Het is zeker niet de grand chique, maar dat willen we ook niet.
Hoe moet ik het omschrijven? Een typisch landelijk huisje, gezellig, zeer vriendelijke mensen,..
Het eten is er lekker, maar vegetarisch.
Nu nog even nachtshift afwerken, morgenvroeg slapen, inpakken, nog één nachtje slapen(eindelijk, na drie nachtdiensten) en dan vertrekken, mmmmmmmm.
Verslag + foto's volgen.

positief vonnis

Zoals je kan lezen in voorgaande, hebben we ons positief vonnis gekregen.
Het wordt nog eens uitgesproken (of hoe noem je dat) op 20/12.
nu had ik gelezen op een andere site dat de rechtbank soms het verslag ineens doorstuurt naar Kind en Gezin en deze, indien ze weten voor welk bureau je kiest, het verslag en alles ineens opsturen.
Heb dus natuurlijk vandaag gebeld naar Kind en Gezin en daar zeiden ze dat dat alleen in Limburg wordt gedaan en dus niet in Antwerpen. We zullen dus pech hebben en ons verslag dit jaar niet meer kunnen doorsturen naar ROH.
Maar ja, we zien wel, zoals ik nog al eens zei, wat is nu nog een week langer.

Kerstsfeer

Vandaag hebben we met ons twee de Kerstsfeer binnengehaald.
Ik zie er altijd tegenop, maar als ik dan bezig ben geniet ik er wel van.
En nu, als we in de zetel hangen en de kerstboom staat daar mooi te wezen, tja, is toch wel gezellig hé.
In onze voorhof hebben we ook al een beetje versiering aangebracht, maar we hebben nog niet veel.
We gingen op zoek naar "iets" om te versieren en zijn met verlichting voor de living thuis gekomen,.......
Moet ik die dan in de voortuin zetten????

creatief denken

Deze week les gehad. Moet eerlijk zeggen dat het weer heel leerrijk was, maar tevens ook vermoeiend.

Vandaag hebben we de lessenreeks afgesloten met 4u creatief denken.
Wat dit juist inhoud?
Wel, we hebben nu 8u les gehad van Mr den filosoof,psycholoog,.... en ik moet tot mijn schande vaststellen dat ik het nog niet goed weet.
Ja, het is de bedoeling om creatieve oplossingen te zoeken voor bepaalde problemen.

Vb: we hebben de theorie van een associatievierkant gekregen. Dat kan je voor allerlei zaken gebruiken, oa voor het voorbereiden van een feestje. In dat venster zijn vier luiken: denken, gevoel, beweging en beeld.
Bij een feestje vind je misschien sfeer belangrijk. Dat plaats je dan bij gevoel. Zo denk je aan alles. volgens hem moet je alles voorbereiden.
Als je dan teruggaat naar sfeer, kan je bv vragen aan iemand om moppen te vertellen....

Grote vraag van mij uit: WAAR ZIT DAN DE SPONANITEIT?

Volgens hem moet je alles voorbereiden en niets aan het toeval overlaten????
Sfeer in de keet brengen op momenten dat het moet, dat is voor mij creatief denken.

Een ander iets in die les vandaag was het feit dat iemand vroeg om meer oefeningen te doen ipv pure, saaie theorie.
Het antwoord hierop was dat hij dat wel wil, maar het lokaal er niet voor bestemd is.
Wel, gebruik dan je creatieve brein en zoek een oplossing hé Mr de creatieveling.

Zo moeten we ook een eindwerk hierover maken.
Ik vraag me af hoe dit gequoteerd kan worden. Het is iets persoonlijk, er bestaat hier niet zoiets als goed of slecht.
Is het slecht dat je niet voldoende inlevingszin hebt om je problemen creatief op te lossen en het daarom rationeel doet? Wel, volgens mij niet, maar dat antwoord zal net niet creatief genoeg zijn...

van blondine naar brunette

Als er iets is dat ik haat, dan is het naar de kapper gaan.
Mensen die me kennen, weten dat ik nen ferme bos haar heb, naar de kapper gaan is voor mij al vlug iets waar ik ettelijke uren zoet mee ben. Verloren tijd voor mij, maar ja, het moet hé.
Mijn haren zijn gekleurd en ik had een blonde look.
Ik had zeer graag terug mijn natuurlijke kleur gehad (bruin), omdat ik dan minder naar de kapper moet, maar mijn venteke ziet da blond wel graag.
Tja, gulden middenweg dan maar hé, ben nu bruin met enkele blonde meche erin.
Volgens sommigen veel beter, anderen hebben het nog niet gezien en mijn venteke, tja, die zag toch veel liever een blondine in zijn bed liggen.
Maar het zal wel wennen, zal wel moeten :-)

nieuwe pc

Vandaag een nieuwe laptop gaan kopen. De oude was eigenlijk niet sterk genoeg voor hetgeen we hem hier nodig hebben.
Wat ook nog was, de oude blokkeerde steeds onder Vista. Wat ook maakt dat ik nu al mijn favorieten en mailadressen kwijt ben.
Dus, iedereen die nog een mail van me verwacht, stuur zelf eerst eentje aub, dan heb ik ineens jullie adressen terug.
Mensen wiens link nog niet op mijn blog staat, stuur ook eens een mailke dan kan ik hem ineens toevoegen.

Merci iedereen

jeugdrechtbank

Vandaag was het zover, om 12u45 moesten we in het justitiepaleis van Antwerpen zijn.
Ons kennende waren we weeral veel te vroeg, we stapten om 12u10 al binnen. Onze naam werd direct aangeduid en ja hoor, we mochten enkele minuten later al binnen.
Het MO was positief,de procureur gaf ons een positief advies, dus, de jeugdrechter zette alles om in een POSITIEF VONNIS.
We wisten wel dat dit ging gebeuren, maar waren toch nog wat voorzichtig, je weet nooit.
Buiten gekomen rolde de traantjes over mijn wangen en pakte papa in spé me eens goed vast.

Soms moet je in je leven eens heel decadent doen, vandaag was er één van. We zijn direct naar de vernieuwde stadsfeestzaal gereden en een glaske sjampieter gaan drinken en enkele begeleidende hapjes, zalig!!!!!!!
De rekening was ook "zalig", maar voor een gelegenheid als deze mag dat wel.

Onze intake zal niet meer voor dit jaar zijn, maar ja, een maand langer zal het nu ook niet meer maken.

Fiac of ROH: vervolg

Deze middag hadden we om 14u een afspraak bij FIAC voor een kennismaking in groep. De groep was wel heel klein, namelijk Kriss en ik, da wast. Slecht vonden we dit niet, dan hadden we natuurlijk een persoonlijk gesprek.
Een vriendelijk man heeft ons ontvangen en te woord gestaan.
Het gesprek heeft in totaal een uur en half geduurd.
Het gesprek begon al met het zeggen dat het hun bedoeling is om een objectief gesprek te voeren. Voor ons is dat meer dan ok.
Laat me eerst even vernoemen dat ik eigenlijk redelijk bevooroordeeld naar daar ging. Het feit dat hun wachtlijst zoveel korter is dan die van ROH had mij al voor 50% overtruigd om voor hen te kiezen. Ware het niet dat het een "raar" gesprek was.
Ik ga hier nu niet het volledige gesprek neerschrijven (zou ik toch niet kunnen), maar we hadden toch wel onze twijfels toen we naar huis reden.
Persoonlijk voelde ik me er niet goed bij, we hadden eigenlijk geen antwoorden op onze vragen gekregen, hoe meer vragen we stelden, hoe oppervlakkiger het gesprek werd.
Vragen over de financiële kant werden totaal niet beantwoord, dat bespreken we bij de intake.
Wij hadden toch wel vragen waarop we vandaag een antwoord wilden om onze keuze te maken.
Wel, antwoorden hebben we niet gekregen, dus de keuze was vlug gemaakt: we kiezen net als vele voor de langere wachttijd van ROH en daar voelen we ons zeer goed bij.

22 november moeten we voor de jeugdrechter verschijnen en dan kunnen we onze intake afspreken. Hopelijk gaat het een beetje vooruit en moeten we niet te lang wachten op de papieren, maar ja.......... (blijven hopen zeker).

Eindelijk wordt het realiteit.

levenstestament en wilsbeschikking

We hebben een nieuwe opdracht gekregen tegen volgende maand: schrijf voor jezelf een levenstestament en een wilsverklaring, humhum.....

Daar sta je wel even bij stil hoor.
Wij moeten weten hoe we dit moeten doen voordat er een patiënt naar ons komt met deze vraag. Voor een patiënt ok, maar wij ook één maken.....Nie simpel zenne.

Als je er dan even over nadenkt, begrijp je wel dat het niet onbelangrijk is dat je het hebt. Er kan vlug iets gebeuren, je kan je wensen wel duidelijk maken, maar zolang er niets op papier staat heeft je partner, ouders,.... niets te zeggen.

Nadat ik de opdracht heb gekregen heb ik er eens ernstig bij stilgestaan en ga het toch ernstig aanpakken. Ik wil niet uit coma ontwaken als ik moet blijven leven in vegetatieve toestand, ik wil niet dat men mijn leven rekt door het geven van sondevoeding, mijn organen moeten als donor dienen als ze nog te gebruiken zijn,.....

Misschien dat er mensen zijn die na het lezen van dit bericht er meer over willen weten. Op de site van waardig sterven kan men meer vinden. (http://www.rws.be/)

sorry voor het rare onderwerp, is niet luguber bedoelt (halloween is al voorbij), maar is wel iets waar je eventueel eens over moet nadenken.

ondoordachte reactie

Gisteren zat ik bij de bomma in het rusthuis, er was nog bezoek bij haar.
Ik had die mensen lange tijd niet gezien en natuurlijk begonnen ze over gezinsuitbreiding.
Toen ik vernoemde dat we volop bezig zijn met adoptie kreeg ik een vlaag negatieve reacties over me heen. "Dat gaan jullie toch niet doen. We kennen iemand en die heeft verschrikkelijk veel problemen met hun "aangenomen" kind....".
Enkele maanden geleden was ik misschien boos geworden, nu gelukkig niet meer.
Heb hun gewoon gevraagd hoeveel positieve dingen ze al hadden gehoord en hoeveel negatieve? Ze moesten eerlijk toegeven dat ze ook wel veel positieve dingen hebben gehoord over adoptie. Wel, toch raar dat de mensen dan alleen de negatieve doorgeven. Toen begonnen ze even na te denken.
De volgende harde woorden die ik toen te horen kreeg was dat we toch ook met twee konden blijven, zonder kinderen. Ze moesten me ook weer gelijk geven toen ik zei dat een koppel met kinderen niet kan weten wat het is om geen kindje te hebben.
Ze weken vlug af naar een ander onderwerp. Die dame die een tafel verder zat was wel aan het morsen.....

Mensen moeten niet allemaal voor adoptie zijn, ieder heeft een eigen mening, maar men moet wel open staan voor de beslissingen van iemand. Men moet ook eens nadenken over zijn eigen gedachte en het niet zomaar overnemen van een ander zonder erbij stil te staan.

tja...

Andere man in bed

Jaja, je leest het goed, gisteren ben ik gaan slapen met een andere man in bed en mijn venteke heeft op de zetel geslapen.
Tibo, het petekindje van Kris is komen logeren. Daar hij binnen enkele weekends weg gaat voor de eerste keer voor enkele dagen met de Scouts, hadden we een luchtmatras opgeblazen en een slaapzak klaargelegd.
De slaapzak was geen enkel probleem, de luchtmatras daarentegen.....
De enige optie was om Tibo bij ons in bed te leggen en ik mocht erbij.
Deze morgen ben ik dan wakker geworden met een klein venteke van 6 naast me die dan ook wakker werd en zich eens goed tegen me aannestelde.
Moet zeggen, was wel een heerlijk gevoel....

Psychologisch

Het is toch wel raar dat je aan iets denkt of iets nieuw koopt of wil kopen, je dit plots overal ziet.
Zoals toen ik te horen kreeg dat het gevaarlijk is voor mij om zwanger te zijn, zag ik overal zwangere vrouwen.
Als we onze nieuwe auto hadden gekocht, zagen we overal ne Picasso rijden in Sable Bouviac (beige-achtig)kleur....
Nu we definitief gekozen hebben voor Ethiopië; zien we dus nu overal donkere kindjes lopen....

Maar we hebben toch water nodig.

Mijn bomma is al enkele jaren resident in het rusthuis. De voornaamste reden hiervoor is dat haar geest niet meer zo goed meewilt als voordien.
Dit heb ik vandaag weer mogen ondervinden.
Ik ging haar ophalen om naar de bloemenwinkel te gaan en het was juist aan het regenen.
De bomma moest van mij haar warme jas aandoen. "Waarom" kreeg ik te horen. "Omdat het regent, bomma".
"tja, maar we hebben toch water nodig".
wa waren onderweg en het begon terug te regenen. "Het zou beter 's nachts regenen, maar ja, we hebben water nodig".
Komende uit de winkel, was het gestopt, maar overal lagen er natuulijk plassen. "het is overal nat, ik denk dat het geregend heeft, we hebben dan ook af en toe water nodig......".

Zouden we dan toch water nodig hebben?

Maar het is toch een schatteke

Druk Druk Druk

Straks komen onze vrienden met de tweeling op bezoek. Ben curieus, is lang geleden dat ik ze nog gezien heb. We wonen van augustus in ons huisje en dit is de eerste keer dat ze langs komen, al veel te lang geleden dus.
Moest vandaag dus vroeg uit de veren, er stond vanalles op het programma.
Als eerst naar de winkel, de bomma in het rusthuis gaan bezoeken, bloemen gaan kopen, bloemstukje maken, eten maken en opruimen.
Kriss stond met de nacht en was dus aan het slapen, wat ook maakt dat ik niet teveel lawaai mocht maken.
Bloemekes ben ik samen met de bomma gaan halen, combineren, daar is een vrouw goed in naar het schijnt (oeps), dan terug naar huis, eten maken, cake bakken als dessert,....
Het ging eigenlijk veel vlugger dan gedacht, gelukkig maar.
Nu kunnen we lekker smullen.

alles samen

Vrijdag hoorde ik dat een collega van mij haar man weerom opgenomen was in het ziekenhuis. Hij mocht gelukkig vlug terug naar huis, maar een diagnose kon er nog niet gesteld worden.
Zaterdag kwam ze eens langs op het werk. Wat bleek? Nu was haar zoontje Sem (2,5j)opgenomen in het ziekenhuis, longontsteking. Nu moet ze haar tijd verdelen natuurlijk onder haar man en zoon.
Het minst leukste zijn de avonden, dan heeft K niemand om mee te praten wanneer ze in het ziekenhuis is.
Dinsdag ga ik haar bezoeken.
Mocht niets meebrengen voor Sem, maar heb toch een leuke knuffel gekocht.
Hopelijk zijn ze beide vlug beter.

FIAC of ROH

Wie kan er me vertellen waarom hij voor één van de twee heeft gekozen?
Wat was voor jullie belangrijk? Hebben jullie enkel je gevoel laten meespelen of ook andere zaken?
Velen kiezen voor ROH, ondanks de langere wachttijden. Ik vraag me af waarom?
Wij hebben nu wel nog geen gesprek gehad bij FIAC, misschien dat dan alles wel wat duidelijker wordt.
Wij vinden het in ieder geval zeer moeilijk.

adoptieverloop

Zoals je al heb kunnen lezen, zijn wij bezig met adoptie.
We zijn in april vorig jaar begonnen. In november hebben we onze cursus gedaan en in januari zijn we voor de eerste keer voor de jeugdrechtbank moeten verschijnen. Deze heeft natuurlijk een maatschappelijk onderzoek (MO)aanbevolen, wat op zijn beurt is doorgegaan in juli.
Begin oktober hebben we dan eindelijk het verlossende nieuws gekregen dat we een positief vonnis hebben gekregen. Op 22 november moeten we terug verschijnen voor de rechter.

Het land van herkomst kiezen was voor ons niet zo gemakkelijk. Onze eerste keuze was China, maar door het oplopen van de wachttijden hebben we dit voor bekeken gehouden.
Het is zeer moeilijk om iets naast je te zetten waar je al geruime tijd je zinnen op gezet had, maar het is ons toch gelukt. We hebben gekozen voor Ethiopië.

Vorige week hebben we een kennismakingsgesprek gehad met Ray Of Hope.
Het was een zeer aangenaam gesprek.
Op 14 november hebben we een gesprek met FIAC.
Met welk adoptiebureau we verder gaan, weten we nog niet, eerst beide partijen horen.

Dit zijn zo onze perikelen op adoptiegebied in een notedop.

Het zal allemaal wel wat duidelijker worden in de volgende berichtjes.

Iedereen is welkom om zijn reacties na te laten, hoe meer hoe liever, is wel leuk hé.

de start

ik dacht zo bij mezelf, waarom begin ik ook eens niet te bloggen?
Ik ben helemaal niet zo een goede schrijver, maar moet dat dan?
Dan vroeg ik mezelf af waarover ik dan wel zou schrijven? wel ja, over mijn leven, studies, werk, adoptie, ... Ne mens heeft altijd wel iets te vertellen zeker.

ik hoop dat de mensen mijn schrijven een beetje leuk vinden.
Zoniet, let me know hé