Werken in de garage

Momenteel zijn ze de laatste hand aan het leggen aan de werken in de garage, meer bepaald aan het waskot.
Ik zal blij zijn dat alles gedaan is, want ik zit al twee weken zonder wasmachine en dat met 2 volwassenen en een kind, da is niet alles hoor.
Het voordeel is dan weer dat de was momenteel door mijn mama wordt gedaan, maar die doet dan ineens ook de strijk......
Effe een bedenking: zou ik de wasmachine al terug gebruiksklaar maken? Toch wel handig als de strijk gedaan is :-)

Alle gekheid op een stokje, ik zal toch blij zijn als het gedaan is.

MOmenteel zijn ze aan het betegelen, morgen beetje voegen en da deel is ook weeral klaar. Met heel veel dank aan Nonkel Hugo.

Bentje had wel verschrikkelijk veel schrik van het boren. Zelf als we er naar gingen kijken was hij er niet gerust in. Logisch natuurlijk, zo een hels lawaai.

Nu zijn ze volop aan het hameren, maar het kan hem niet schelen, hij slaapt gewoon verder, oef :-)

Twee maanden thuis

We zijn nu twee maanden thuis met ons Bentje en het gaat goed.

We moeten wel eerlijk zijn dat het in het begin heel moeilijk was. Slecht slapen, ernstige verlatingsangsten,...

Maar sinds een twee weken is het allemaal anders, hij slaapt heel de nacht door, hij kan al wat alleen spelen,...

Het is een leuk zoontje, met een ferm karakterke. Hij weet wat hij wil en vooral wat hij niet wil. Maar dat heeft volgens mij met de leeftijd te maken en niet zozeer met het aanpassen.

Het verstaan is al heel goed, het praten begint ook te lukken. Toegegeven, je moet dagelijks bij hem zijn om te weten wat hij wil zeggen, maar de klanken zijn er al.

Ik heb een mapje met foto's gemaakt zodat jullie hem kunnen zien. Ik ga er regelmatig foto's bijdoen, dus, regelmatig kijken :-)

Fotokes

Ik heb een link aangemaakt naar een site waar ik allerlei foto's kan zetten van ons.
Je ziet hem rechts onder mijn profielfoto.

Veel plezier

Reden om terug te beginnen bloggen

Jaja, het is veel te lang geleden, ik weet het, maar zowel tijdsgebrek als goesting ontbraken hier ten huize de laatste tijd.

Vandaag waren Kriss, Bent en ik naar het shoppingcenter.
Op een gegeven moment werden we aangesproken door een gezin met twee adoptiekinderen die ons kenden van het lezen van mijn blog.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet wist dat ik zoveel onbekende lezers had.

Deze ontmoeting is voor mij dan toch een reden om terug te beginnen bloggen, allé, poging doen om terug wat neer te pennen.