mijn eerste werkdag

Jaja, op een zaterdag ben ik voor de eerste dag na 2 weken terug gaan werken. Op zich niet zo lang thuis natuurlijk, maar toch.
Het was met gemengde gevoelens dat ik deze morgen zeer vroeg uit mijn bed kwam. Kan niet zeggen dat ik er naar uit keek, eerder beetje bang.

Waarom?

1. Omdat ik de dagen voordien niets anders deed dan slapen. Sommigen zullen dan spontaan denken dat ik gewoon een luie trien ben, maar die zitten fout (deze keer toch). Ik denk dat ik toch nog wel last had van de narcose, ook al was het maar zo een korte. Ik ben helemaal niet gewoon om medicatie te nemen, dus zal alles wel wat langer in mijn lichaam zitten zekers.
2. Omdat fulltime werken bij ons niet niets is. Het is met momenten toch wel surieus uit de pijp komen. Ik was bang dat ik het nog niet ging aan kunnen.

Anderzijds was ik wel blij om iedereen terug te zien en eindelijk terug onder de mensen te komen.

En, wat bleek: na een paar uur zat ik er al terug helemaal in en was ik blij dat ik er was.
Na acht uur was ik wel verschrikkelijk moe, maar toch had ik een voldaan gevoel.
Hoe dom kan ne mens zijn om zoiets te zeggen na een dag te mogen gaan werken?